Ptakiozdobne.pl - portal miłośników i hodowców drobiu i pktaków ozdobnych
 
lub
Ptaki ozdobne » Bażanty » Kiściec syjamski

Informacje i porady:

Gatunki i rasy:

Indeksy:

Ogłoszenia

Informacje dodatkowe

Nasza hodowla

Kiściec syjamski (łać.Lophura diardi)

Bażant prałat
Bażant prałat

Inna nazwa Bażant prałat
Podgatunków brak.
Zakres występowania: Północne Indochiny, Wietnam oraz wschodnie tereny Tajlandii.
Naturalne środowisko Bardzo gęste lasy bambusowe i wiecznie zielone rozciągające się od poziomu morza do wysokości 2000 stóp nad poziomem morza.
     
Opis
Kiściec syjamski
Kiściec syjamski
Bardzo piękny ptak, który swoje dorosłe upierzenie uzyskuje w pierwszym roku życia. Pierwszą z wyróżniających się cech to długi czub utworzony z piór o kolorze fioletowo- czarnym. Wytwory skórne na twarzy są koloru jasno czerwonego, a znajdująca się za nimi kark, głowa i twarz pokryta jest czarnymi piórami. Klatka piersiowa, szyja oraz górna część grzbietu szara, a na piórach można dostrzec liczne, delikatne świderkowate cętki. Pióra w środkowej części grzbietu są jasno żółte, dolna część grzbietu jest metaliczno niebieska, a część pióra jest kasztanowa.
Kiściec syjamski
Kiściec syjamski
Pióra tworzące ogona są długie, prążkowane łukowatymi, połyskującymi, czarnymi, niebieskimi i zielonymi liniami. Skrzydła są szara z pasmami bieli i czerni. Brzuch oraz dolne partie ciała są całkowicie czarne. Dziób jest żółty, nogi i stopy czerwone. Jak inne ptaki z rodziny Lophura, tak i te mogą posiadać długie ostrogi. Należy je podcinać, szczególnie w trakcie okresu rozrodczego, aby uniknąć uszkodzeń.

Samica: samice Kiśccy pomimo, iż nie są tak kolorowe jak samce, to ich unikalne zdobienia piór czynią je najbardziej atrakcyjnymi samicami wśród samic wszystkich gatunków bażantów. Samica Bażanta prałata nie posiada czuba na głowie, wytwory skórne twarzy są mniejsze niż u samca, ale tak samo żywo czerwone. Pióra głowy, gardła, podbródka, oraz szyi są szarawo- brązowe. Górna część grzbietu i klatki piersiowej pokryta jest jasno kasztanowymi piórami. Dolna część grzbietu, skrzydła oraz ogon są także kasztanowe oraz dodatkowo urozmaicone o białe i czarne świderkowate cętki. Dziób jest szary, a nogi i stopy czerwone.

     Obecność w naturalnym środowisku: : jak dotąd niewiele wiadomo o stanie wolno żyjącej populacji, jednak szybko postępująca destrukcja ich naturalnego środowiska sprawia,że ich przyszłość na wolności nie wygląda dobrze.
    Dane hodowlane:
         
  • Obecność w hodowli: jest on bardzo popularnym ptakiem hodowlanym.
  • Okres rozrodczy::od maja do końca lipca.
  • Dojrzałość płciowa:ptaki te uzyskują zazwyczaj w trzecim roku życia, ale spotyka się dwuletnie, płodne samce. Samce uzyskują dorosłe upierzenie w pierwszym roku życia, jednak ich ogony są krótsze, niż dorosłych ptaków.
  • Wielkość miotu: od 5 do 8 jaj.
  • Okres inkubacji: około 24-25 dni.
      Porady hodowlane: Gatunek ten wymaga dużych, zacienionych ptaszarni. Zimą ptaki mogą wymagać lepszego schronienia, a także i ogrzewania. Dieta piskląt powinna zawierać elementy zielone jak i larwy i inne robaki.

Komentarze (0)
Brak komentarzy do tego artykułu

Dodaj nowy wątek

Temat:
Treść:
Autor: 3minusplus 4 = <= Napisz wynik działania.
Walczymy ze spamem w komentarzach. Spam generują roboty. Rozwiązanie powyższego działania przekonuje nas że nie jesteœ robotem :)
Jesteś niezalogowany. Zaloguj się lub zarejestruj i zyskaj dostęp do zaawansowanych funkcji portalu zupełnie za darmo!